2.19.2013

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ




Στα πολύ παλιά χρόνια ζούσε σε ένα καλύβι μια φτωχιά γριούλα. Ήταν τόσο φτωχή, που μάζευε κάθε μέρα χόρτα για να τα μαγειρεύει και να ξεγελάει την πείνα της κι έκοβε ξύλα από το δάσος για να τα πουλάει και να αγοράζει το λάδι και το ψωμί της. ΄
Έτσι, κάποια χρονιά που ο χειμώνας ήταν πολύ βαρύς, αποφάσισε να πάει στα ριζά του κοντινού βουνού μήπως και κατάφερνε να βρει ξύλα και χόρτα  για  να μην τη θερίσει το κρύο και η πείνα. Ω, και πόσο δύσκολο ήταν να φτάσει μέχρι εκεί, αφού το χιόνι είχε σκεπάσει όλο τον τόπο τριγύρω...
Μόλις έφτασε στα ριζά του βουνού μ ε πολύ δυσκολία, είδε μια σπηλιά. Κατάκοπη και ξυλιασμένη από το κρύο, μπήκε εκεί μέσα... κι αντίκρισε δώδεκα πανέμορφα παλικάρια κι ανάμεσα τους τέσσερις λυγερές κοπέλες, να κάθονται γύρω από μια μεγάλη φωτιά, ενώ σε μια ψηλή πολυθρόνα κάθονταν ένας γέρος με λευκή γενειάδα. 
Όλοι καλωσόρισαν τη γριούλα με καλοσύνη κι αφού της έκαναν  χώρο να καθίσει, τη ρώτησαν πως βρέθηκε εκεί με αυτόν τον παλιόκαιρο.
-Τούτος ο χειμώνας είναι βαρύς κι απαίσιος, της είπε ο ένας από τους νέους.
-Α, παλικάρι μου, είπε η καλοκάγαθη γριούλα. Οι μήνες και οι εποχές έχουν τη χάρη τους!
Αν δεν βρέξει και δε χιονίσει το χειμώνα, πως θα μαζευτεί νερό στη γη για τα δέντρα;
Την Άνοιξη ανθίζουν τα λουλούδια κι ο αέρας γεμίζει υπέροχες ευωδιές. Ξυπνά η φύση την Άνοιξη, παιδιά μου! Το καλοκαίρι γίνεται ο θερισμός και καρπίζουν τα οπωροφόρα δέντρα, ενώ το φθινόπωρο αρχίζουν τα πρωτοβρόχια και οι χωρικοί σπέρνουν την καινούρια σοδειά και τρυγούν τα αμπέλια. Πόσο όμορφα είναι όλα τούτα! Και οι μήνες; Ο Γενάρης μας φέρνει τον Αη - Βασίλη με τα δώρα και τα παραμύθια γύρω από το τζάκι! Μα και ο Φλεβάρης; συνέχισε η γριούλα. Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει! Μας φέρνει τις απόκριες με τις περίεργες μάσκες και τις περίτεχνες στολές. Οι άνθρωποι διασκεδάζουν σε σπίτια και δρόμους και πετούν χαρτοπόλεμο και χρωματιστές κορδέλες! Ακόμη, ανθίζουν οι μυγδαλιές μες το χειμώνα και μοιάζουν με κατάλευκες νυφούλες! Ο Μάρτης είναι του Ευαγγελισμού, και καλωσορίζουμε τα χελιδόνια που μας έρχονται από πολύ μακριά για να χτίσουν τις φωλιές τους. Κι ο Απρίλης; συνέχισε η καλοσυνάτη γριούλα. Άλλη χάρη κι ομορφιά! όλη η γη γιορτάζει και στρώνεται με πράσινο χαλί γι αν υποδεχτεί την Ανάσταση του Χριστού μας. Τι χαρά για τα παιδιά... Κλείνουν τα σχολεία, βάφουμε κόκκινα αυγά, πλάθουμε κουλουράκια και τσουρέκια, τα παιδιά παίρνουν τη λαμπάδα και τα λογής δώρα από το νονό και τη νονά. Κι έπειτα, ο Μάης με τα γλυκόλαλα αηδόνια και τα λουλούδια του γεμίζει χαρά και αγαλλίαση τις ψυχές των ανθρώπων.
Μίλησε και τους άλλους μήνες η γριούλα, για τις χαρές του καλοκαιριού με τα μπάνια στη θάλασσα και τις χρυσές αμμουδιές, τα τα νόστιμα φρούτα που οι άνθρωποι απολαμβάνουν τους καλοκαιριάτικους και τους φθινοπωρινούς μήνες, για το Δεκέμβρη με τα Χριστούγεννα κι έπειτα, φορτωμένη ένα σακί με δώρα που της πρόσφεραν τα παλικάρια και οι κοπέλες - οι μήνες και οι εποχές - και με την ευλογία του ασπρομάλλη γέροντα - του χρόνου - γύρισε αργά - αργά στο καλύβι της. Άνοιξε το σακί, και τι να δει! Ήταν γεμάτο χρυσά νομίσματα!
- Σας ευχαριστώ, παιδιά μου! Να έχετε όλου του κόσμου τα καλά....ψιθύρισε.
Την άλλη μέρα αγόρασε ότι της χρειάζονταν για το ντύσιμο και την τροφή της και το βράδυ κοιμήθηκε με ανάλαφρη καρδιά.
Μια εύπορη, αλλά κακόγλωσση γειτόνισσα, έμαθε την ιστορία της και πήρε κι αυτή το δρόμο γι ατη σπηλιά με ένα σακί στον ώμο.
- Πες μας, κυρούλα, ποιος καλός άνεμος σε φέρνει εδώ; τη ρώτησαν τα παλικάρια. 
- Καλός; Κακός και ψυχρός, παιδιά μου! Άτιμη εποχή ο χειμώνας! Κρύο, χιόνι, βροχές... Τίποτα δεν μπορείς να χαρείς. Κανένας μήνας και καμιά εποχή δε σου δίνει χαρά. Άλλοτε πολύ κρύο, άλλοτε αφόρητη ζέστη... Τέλος πάντων... Μπορείτε να με βοηθήσετε να αντιμετωπίσω τον κακό καιρό;
Τα παλικάρια γέμισαν το σακί της και της είπαν να το ανοίξει στο σπίτι της. Κι όταν γύρισε και το άνοιξε γεμάτη χαρά, τι να δει... Ήταν γεμάτο πέτρες! Έτσι ανταμείφτηκε για την κακογλωσσιά της. Όσο για την καλοσυνάτη κυρούλα... έζησε αυτή καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: